Kinoteka je dobila značajnu donaciju od porodice kultnog makedonskog reditelja Kirila Cenevskog (1943-2019). Donacija obuhvata deo nagrada i priznanja koje je reditelj dobio tokom svoje izvanredne umetničke karijere.

Nagrade i priznanja Kirila Cenevskog izloženi su u foajeu pored bioskopske sale Kinoteke. Posetioci Kinoteke Makedonije imaće priliku da vide nagrade koje je Cenevski osvojio tokom svoje plodne karijere.

Među nagradama su Zlatna Arena za režiju sa Filmskog festivala u Puli (1971) i nagrada „Žar ptica“ za najboljeg debitantskog reditelja sa Međunarodnog filmskog festivala u Moskvi (1971). Takođe, izloženo je i priznanje Američke akademije filmskih umetnosti i nauka, Los Anđeles, SAD, za film „Crno seme“ – jugoslovenskog kandidata za Oskara za najbolji film na stranom jeziku (1972), kao i specijalna nagrada žirija Međunarodnog filmskog festivala u Karlovim Varima za film „Jad“ (1976).

Posetioci mogu videti i C.I.D.A.L.C. nagradu Međunarodnog komiteta za promociju umetnosti i književnosti putem filma, dodeljenu za film „Olovna brigada“ (1980), kao i dva priznanja koja je Tsenevski dobio za životno delo – „Zlatno sočivo“ za izuzetan doprinos makedonskoj kinematografiji, koju je dodelila Kinoteka Makedonije 2013. godine, i prvu nagradu „Velika zvezda makedonskog filma“, od Udruženja filmskih radnika Makedonije, dodeljenu na Međunarodnom festivalu filmske kamere „Braća Manaki“, Bitola 2013. godine.

Kiril Cenevski je studirao na Arhitektonskom fakultetu u Skoplju, a kao student se bavio amaterskim filmom. Godine 1983. završio je postdiplomske studije na Univerzitetu Južne Kalifornije – Škola za film i televiziju, Los Anđeles, SAD.

Prvi profesionalni angažman na dugometražnom filmu imao je kao asistent režije u filmu „Cena grada“ (Ljubiša Georgievski, 1970), a već svojim prvim dugometražnim filmom „Crno seme“ (1971) privukao je pažnju kritike i filmske javnosti. Usledili su dugometražni filmovi „Jad“ (1975), „Olovna brigada“ (1980) i „Jazol“ (1985), dokumentarni filmovi „Džafra“ (1978) i „Huaskaran – Andes’82“ (1984), kao i poetski portreti dobitnika „Zlatnog venca“ Struških večeri poezije, Leopolda Sedara Senghora, Fazila Hisnija Daglardže, Eugenija Montalea, Rafaela Albertija i Ežena Gilvika, realizovani između 1975. i 1979. godine.

Cenevski je smatran jedinstvenim fenomenom u makedonskoj kinematografiji, osvajajući prestižne nagrade i pomerajući granice u filmskoj umetnosti. Godine 2019, Kinoteka je promovisala DVD izdanje sa digitalno restauriranim dugometražnim filmovima Cenevskog.