Danas, pravoslavni vernici u Severnoj Makedoniji obeležavaju Zadušnicu, dan sećanja na preminule pretke, uoči velikog praznika Duhova koji se slavi u nedelju. Vernici se mole za oproštaj grehova umrlih.

U crkvama se služi pomen, a nakon toga se posećuju grobovi voljenih, pale se sveće, čita se molitva i prinosi žrtva za spas duša pokojnika. Za razliku od običaja donošenja i deljenja velike količine hrane na grobljima, Makedonska pravoslavna crkva apeluje da je smisao ovog dana u molitvi, a da se žrtva ograniči na kuvano žito, vino i hleb.

Obeležavanje Zadušnice, subotom pred Duhove, ustanovljeno je jer je događaj silaska Svetog Duha upotpunio plan spasenja čoveka, a preminuli učestvuju u tom spasenju. Crkva, koja na Duhove šalje molitve za oživljavanje svih živih Svetim Duhom, na sam dan praznika moli za preminule blagodat svesvetog i sveosvećujućeg Duha Utešitelja, sa kojim su se već sjedinili kao izvor blaženstva za života, jer kroz Svetog Duha „svaka duša živi“.

Oni koji zbog udaljenosti nisu u mogućnosti da odu na groblje, trebalo bi da posete najbliži hram i obave pomen za svoje preminule.

Duhovi, sa druge strane, označavaju silazak Svetog Duha na apostole, ili, kako sveti oci kažu, „Rođendan Crkve.“ Desetog dana od Hristovog vaznesenja, i pedesetog od Njegovog vaskrsenja, na jevrejski praznik Pedesetnicu, Sveti Duh se spustio na apostole u obliku ognjenih jezika, i oni su se ispunili snagom i primili dar govorenja raznim jezicima.

Ovaj događaj ima poseban značaj za crkvu jer Sveti Duh nije napustio crkvu od tog vremena do danas i neprestano silazi na crkvu u liturgiji, u molitvama, u svim delima. On je Duh kojim se hrišćanski život naziva duhovnim.