Το Κρατικό Ελεγκτικό Συνέδριο ανακοίνωσε ότι ιατρικός εξοπλισμός αξίας 13 εκατομμυρίων ευρώ παραμένει ανενεργός σε ιατρικά ιδρύματα.

Η αδυναμία αξιοποίησης του εξοπλισμού οφείλεται κυρίως στην έλλειψη ανθρώπινου δυναμικού, στην ανεπαρκή διαθεσιμότητα χώρου και σε άλλες ελλείψεις.

Σύμφωνα με την έκθεση, το 23% του εξοπλισμού, αξίας 810.354 χιλιάδων δηναρίων (13 εκατομμύρια ευρώ), δεν έχει χρησιμοποιηθεί καθόλου, ενώ το 9%, αξίας 337.472 χιλιάδων δηναρίων (5,5 εκατομμύρια ευρώ), δεν χρησιμοποιείται στο έπακρο ή δεν αξιοποιεί τις πρόσθετες λειτουργίες που αύξησαν την αξία του.

Η έρευνα που διενεργήθηκε αφορά την περίοδο από το 2021 έως το 2023.

Η έρευνα κάλυψε αρμόδια κρατικά ιδρύματα και δημόσια ιδρύματα υγείας όπου πραγματοποιούνται υπηρεσίες υγείας με σύγχρονο ιατρικό εξοπλισμό, όπως αξονικούς τομογράφους, αγγειογράφους, επιταχυντές, μαστογράφους, PET/CT και ρομποτικό εξοπλισμό αποκατάστασης.

Διαπιστώθηκε ότι έχει σημειωθεί πρόοδος όσον αφορά την περιφερειακή κατανομή του νέου ιατρικού εξοπλισμού στη δημόσια υγεία και την αύξηση του συνολικού αριθμού των υπηρεσιών υγείας τα τελευταία τρία χρόνια.

Ωστόσο, μέρος του εξοπλισμού στα δημόσια ιδρύματα υγείας εξακολουθεί να μην χρησιμοποιείται ή να μην χρησιμοποιείται επαρκώς, κυρίως λόγω της έλλειψης ανθρώπινου δυναμικού ή της έλλειψης παρεχόμενου χώρου και άλλων συνθηκών, με αποτέλεσμα να μην εξασφαλίζεται επαρκής περιφερειακή διαθεσιμότητα για ορισμένες υπηρεσίες, δηλαδή η κάλυψη των αναγκών για υγειονομική περίθαλψη.

Διαπιστώθηκε επίσης ότι η προμήθεια νέου σύγχρονου ιατρικού εξοπλισμού για τα δημόσια ιδρύματα υγείας, τόσο με κονδύλια του προϋπολογισμού όσο και μέσω έργων, δεν γίνεται πάντα με βάση κριτήρια για τον καθορισμό προτεραιοτήτων για τις ανάγκες και την κατάλληλη ανάλυση και τον συντονισμό από την άποψη της παροχής των απαραίτητων χωρικών συνθηκών, του συνοδευτικού εξοπλισμού και του επαγγελματικού και εκπαιδευμένου προσωπικού για να εργαστούν με αυτόν.

Από την άλλη πλευρά, απαξιωμένες συσκευές χρησιμοποιούνται εντατικά σε μεγαλύτερα δημόσια ιδρύματα υγείας, τα οποία παρουσιάζουν συχνές βλάβες, γεγονός που οδηγεί σε αυξημένα έξοδα για συντήρηση και μειωμένη διαθεσιμότητα υπηρεσιών υγείας.

Επιπλέον, παρατηρούνται σημαντικές διαφορές στις καταγραφές των υπηρεσιών που πραγματοποιούνται μεταξύ των δημόσιων ιδρυμάτων υγείας, του συστήματος “Moj Termin” και του Ταμείου, γεγονός που οδηγεί σε μη ρεαλιστικά δεδομένα για τις υπηρεσίες στο “Moj Termin”, λιγότερες υπηρεσίες που εμφανίζονται στο Ταμείο και τουλάχιστον 15.177 χιλιάδες δηνάρια (247 χιλιάδες ευρώ) λιγότερη συμμέτοχη που εισπράττεται από τα δημόσια ιδρύματα υγείας.