Σκόπια – Σήμερα, συμπληρώνονται 62 χρόνια από τον καταστροφικό σεισμό που έπληξε τα Σκόπια στις 26 Ιουλίου 1963, στις 5:17 π.μ., αφήνοντας πίσω του μια πόλη σε ερείπια. Αντιπροσωπεία της Λέβιτσα, αποτελούμενη από τα μέλη της Κεντρικής Επιτροπής – Αντρέα Γιάνκοβ, Κατερίνα Γιοβάνοβσκα και Ντάρια Μουσταφάογλου, απέτισε φόρο τιμής και κατέθεσε φρέσκα λουλούδια στο Μνημείο των θυμάτων του καταστροφικού σεισμού.
Ο σεισμός προκάλεσε τον θάνατο περισσότερων από 1.000 ανθρώπων, τον τραυματισμό 3.000 και άφησε 200.000 άστεγους. Η τραγωδία αυτή σημάδεψε για πάντα την ιστορία της πόλης.
Ωστόσο, μετά την καταστροφή, εκδηλώθηκε ένα ισχυρό κύμα αλληλεγγύης. Η πρώτη βοήθεια έφτασε από τις Γιουγκοσλαβικές δημοκρατίες και στη συνέχεια από ολόκληρο τον κόσμο. Συνολικά 87 έθνη έστειλαν ιατρικές ομάδες, τρόφιμα, σκηνές και μηχανήματα. Τα Σκόπια απέκτησαν το προσωνύμιο “Πόλη της Αλληλεγγύης” και η 14η Οκτωβρίου, όταν ο ΟΗΕ υιοθέτησε ψήφισμα για την ανοικοδόμηση της πόλης, πέρασε στην παγκόσμια ιστορία ως Ημέρα των Σκοπίων.
Σύμφωνα με δήλωση της Λέβιτσα, η ανοικοδόμηση της πόλης καθοδηγήθηκε από οραματιστές. Σήμερα, όμως, η πόλη μαστίζεται από διαφθορά, την μαφία των κατασκευών και τις παράνομες οικοδομές. Αντί για σχεδιασμένη και ανθρώπινη αστικοποίηση, υπάρχουν χιλιάδες παράνομα κτίρια, κατεστραμμένα πάρκα και οικιστικά συγκροτήματα χωρίς βασικές υποδομές.
Επιπλέον, η Λέβιτσα επισημαίνει ότι τα Σκόπια βρίσκονται σε μια σεισμική περιοχή, κάτι που οι αρχές φαίνεται να ξεχνούν ή να αγνοούν συνειδητά. Αντί να χτίζουν με ανθεκτικότητα, βιωσιμότητα και ασφάλεια, η πόλη έχει γίνει θύμα κερδοσκοπίας και ριψοκίνδυνης σφετερισμού.
Αυτό που κάποτε ήταν σύμβολο κοινής ανανέωσης και οράματος, έχει μετατραπεί σε ένα χάος όπου το δημόσιο συμφέρον θυσιάζεται για το ιδιωτικό κέρδος. Η πόλη που χτίστηκε με αλληλεγγύη, σήμερα διαβρώνεται από την απληστία.
Η Λέβιτσα τονίζει ότι η σημερινή ημέρα δεν πρέπει να είναι μόνο μια σιωπηλή ανάμνηση της τραγωδίας, αλλά και μια ηχηρή προειδοποίηση ότι η αμέλεια, η διαφθορά και η περιφρόνηση των προτύπων μπορεί να στοιχίσουν ανθρώπινες ζωές. Εύχονται αυτή η ημέρα να υπενθυμίζει όχι μόνο το παρελθόν, αλλά και την ευθύνη για το μέλλον των Σκοπίων.